زلمی خلیلزاد به عنوان سفیر امریکا در افغانستان معرفی شد

به نظر می رسد که آقای خلیلزاد با دشوارترین ماموریت زندگی خود روبرو شده است

جرج دبلیو بوش، رئیس جمهور آمریکا، زلمی خلیلزاد را به عنوان سفیر این کشور در افغانستان معرفی کرده است.

آقای خلیلزاد اولین آمریکایی افغان الاصل و شاید اولین مسلمانی باشد که در پله های قدرت آمریکا به قلب دستگاه حاکمه آن کشور راه یافته است.

پیشرفت آقای خلیلزاد تا اندازه ای با نقش او در سالهای ۱۹۸۰ و اوایل سالهای ۱۹۹۰ میلادی به عنوان مشاور عمده وزارت خارجه و پنتاگون در جنگ ضد شوروی در افغانستان و مسایل منطقه بستگی دارد.

سالهای ۱۹۹۰ و در دوران حکومت بیل کلینتون، این آقای خلیلزاد بود که با تهیه سندی به نام "کتاب سفید در باره افغانستان" خواستار دخالت مجدد آمریکا برای تغییر وضع در افغانستان شد.


آقای خلیلزاد پس از حمله ۱۱ سپتامبر و سقوط رژیم طالبان مهمترین چهره دولت آمریکا در سیاستهای آن کشور در ارتباط با افغانستان بوده است و حالا انتخاب او به عنوان سفیر آمریکا و نماینده رئیس جمهور این کشور در افغانستان که گفته می شود با صلاحیتهای گسترده ای همراه خواهد بود، آقای خلیلزاد را به قلب سیاست افغانستان می کشاند.

این انتخاب که ماهها درباره آن گزارشهای مختلفی منتشر شده با سیاست جدید آمریکا در افغانستان رابطه دارد.

این سیاست جدید که تقریبا از یکسال به این طرف روی آن کار شده است، ظاهرا با این هدف مطرح شده که از شکست آمریکا در افغانستان، بازگشت این کشور به هرج ومرج، افراط گرایی و در نتیجه تبدیل شدن دوباره افغانستان به یک پایگا تروریستی جلوگیری کند.

برای این هدف گفته می شود که واشنگتن به این نتیجه رسیده است که با فرستادن یک مشاور بلند پایه مانند آقای خلیلزاد که افغانستان را می شناسد و با بازیگران این صحنه آشناست و با زبان همین مردم تکلم می کند در راس یک گروه بزرگ مستشاران افغانی- آمریکایی از یکسو و با اختصاص پول بیشتر برای بازسازی افغانستان و ادامه جنگ ضد القاعده و طالبان از سوی دیگر از هرگونه شکستی جلوگیری کند و با اعمال نفوذ گسترده تر تلاش برا ی ایجاد یک حاکمیت جدید در افغانستان را به ثمر برساند.

اگر هدف آمریکا از انتخاب آقای خلیلزاد چنین است، به نظر می رسد که آقای خلیلزاد با دشوارترین ماموریت زندگی خود روبرو شده است.

البته اگر سیاست پول بیشتر، حضور بیشتر و کنترل بیشتر آمریکا اگر آنهایی را که ترس دارند دستاوردهای صلح حدود دوسال اخیر از دست نرود را خشنود می سازد، اما هنوز هستند کسانی که فکر می کنند آمریکا به غیر از پول و حضوربیشتر به درک واقعیتهای پیچیده افغانستان، اندیشیدن درباره کاربرد موثر منابع و امکانات برای تغییر اوضاع و جلب حمایت همه گروهها و اقوام کشور نیاز دارد.